زن در آینه ضرب المثل‌های کردی و عربی

ضرب‌المثل‌های کردی، به­ عنوان پل ارتباطی دو فرهنگ ایرانی- اسلامی، نقش ارزشمندی در زنده‌ نگه‌ داشتن ارزش‌های فرهنگی دارد. این زبان، در طول تاریخ و بویژه پس از ورود اسلام به ایران، با زبان عربی در ارتباط بوده و بسیاری از مؤلفه‌های فرهنگی را با فرهنگ و زبان عربی مبادله کرده‌است. با توجه به نقش بی‌همتای زن در فرهنگ ایرانی و عربی، در این نوشتار تلاش می‌شود با رویکردی تاریخی و با روش توصیفی-تحلیلی و بر اساس منابع کتابخانه‌ای، به بررسی تطبیقی سیمای زن در ضرب‌المثل‌های کردی و عربی پرداخته ­شود و دیدگاه‌های مشترک گویندگان دو زبان کردی و عربی در مورد زن، بیان ‌شود و ریشه‌ها و عوامل پیدایش چنین دیدگاه‌هایی واکاوی‌ شود. براساس یافته‌های پژوهش، زن در ضرب ‌المثل‌های کردی و عربی، دارای دو بعد مثبت و منفی ‌است و صفات نیک و زشتی به او نسبت داده­ شده‌است که هر کدام متأثر از نوع حکومت، شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و عقاید دینی و مذهبی بوده‌است. بسته به نوع شرایط خاص زمانی، در هر دو فرهنگ و زبان کردی و عربی در مورد خوب بودن یا نبودن زن افراط و تفریط شده‌است و گاهی نیز راه اعتدال در پیش گرفته‌شده‌است ولی تحت هر شرایطی، نقش سازندۀ زن در جامعه، چه زیاد و چه کم، در ضرب‌المثل‌های کردی و عربی انعکاس یافته‌است.